Właśnie zamówiłem. I to pod wpływem tego tutaj wpisu.

Tematyka jest niezmiernie ciekawa a z jakiejś przyczyny omijana. Tymczasem jedno jest pewne, mianowicie, że gospodarki stosujące kapitalistyczną metodę gospodarowania daleko w tyle zostawiły te inne gospodarki. Pytanie dlaczego właśnie one i czy na zawsze można było do względnie niedawna ignorować. Dyskusje, czy któraś z odmian protestantyzmu sprzyja lepiej tej metodzie (albo odwrotnie) można było traktować jako akademickie. Przypadek Japonii z początków XX w. i dalej można było utrzymywac w kategorii wyjątku w regule. No, ale dzisiaj widzimy, że kapitalistyczna metod gospodarowania została implementowana w przeróżne ustroje polityczne, obyczaje, religie, lub bezreligie, czyli w przeróżne cywilizacje. A te wydają się nawet rzucać wyzwanie obyczajowe.

Powstaje więc jako pilne pytanie, czy to się tam utrzyma. W Japonii trwa już dobrze ponad wiek i - wydaje mi się - że po "konkurencyjnych przesileniach" z lat 70-80 ub. w., japońska gospodarka weszła w XXI w. na bardzo wysoki poziom i utrzymuje tam równowagę. Na tyle równowagę, że właściwie nie przyciąga uwagi. Czy to samo czeka Koreę Południową i Tajwan? A co będzie z Chinami? A z Indiami, Brazylią, itd.? To wszystko dopiero okaże się.

Z drugiej strony, jeśli chrześcijaństwo (w tym miejscu już obojętnie które) było niezbędnym składnikiem, to jaka jest szansa historycznego trwania powodzenia i przewagi dotychczasowych potęg gospodarczych, jeśli one od chrześcijaństwa odwracają się? W dodatku przechodzą od chrześcijaństwa w społeczne ogłupienie.

Elity finansowe działały wszędzie, także w Anglii i USA. Jednak Austria to faktycznie słabszy przykład. Poziom życia w Austro-Węgrzech był rózny. W jkaimś stopniu pewnie sama Austria korzystała z profitów ze Szwajcarii i południowych NIemiec. Natomiast w przypadku powojennej Austrii nie wiemy, na ile Austriacy skorzystali na II wojnie światowej. Zniszczeń nie mieli zbyt wiele, nie tyle co np. Berlin i ogólnie wschodnie Niemcy. Austria nie została podzielona na 2 kraje. 

>> Europa upodobni się do Bałkanów - będzie konglomeratem różnych grup etnicznych, wyznaniowych, ludzi mających odmienną wizję państwa i społeczeństwa... Skutki odejścia od chrześcijaństwa są już teraz widoczne w demografii. Społeczeństwa zlaicyzowane umierają. <<

Tak teraz to wygląda. A raczej tak teraźniejszość rokuje. To jakim cudem ma się wtedy utrzymać przewaga organizacyjna, technologiczna i tak dalej. Inaczej mówiąc, co stanie się o obecnym dobrobytem ... Ok. zawęźmy pytanie: co stanie się z dalszym rozwojem krajów, które rozkwitły dzięki purytanizmowi, kalwinizmowi, itd.?

Jest taki dowcip dosyć zgrabnie, choć oczywiście w uproszczeniu przedstawiający przyczynę, dlaczego wyłącznie wewnątrz świata chrześcijańskiego urodzić się mogły rewolucje: przemysłowa, techniczna, technologiczna, informatyczna i inne podstawowe dla dzisiejszego, powszechnego dobrobytu materialnego. No więc:

Pytanie: Ile jest dwa razy dwa?

Chrześcijanin: Cztery. Bezwzględnie cztery.

Muzułmanin: Cztery, Insz Allah.

No to jak będzie?

To już jest zwyczajna złośliwość, do tego bezpodstawna. Wystarczy spojrzeć na ostatnie zdanie przed słowem: Zniszczeń.

Podstaw nie mam.

Chyba łodyga ?

Wczoraj przyszło. Czytam, jestem w mniej więcej połowie i podoba mi się. Szczególnie podjęte przez autora próby porównawcze. To rozbudzają szersze zinteresowanie proponując jednak pewien porządek (zobiektywizowanie) porównań.

Podoba mi się także język. Pozdrawiam i czytam dalej.

Z tą okładką to pewnie masz rację. Przynajmniej w moim przypadku. Ileś tam razy wcześniej przewinąłem chyba tę książkę w sieci automatycznie tracąc zainteresowanie na widok słowa "Ateizm". Ten bowiem mnie w ogóle nie interesuje z moich pozycji emocjonalnych. Natomiast z pozycji rozumowych, to musiałbym najpierw upaść na głowę, chyba. Nie każde byle co zasługuje na zainteresowanie. Dlatego w pierwszym moim tutaj komentarzu zaznaczyłem, że zamówiłem pod wpływem tutejszego Twojego wpisu. 

Gdybyś miał mieć drugie wydanie, to nad okładką warto pomyśleć. Wtedy może warto pomyśleć także nad niejakim rozbudowaniem porównań międzyreligijnych stawiając im (oby porównywanym) także polskie lusterko. Przecież u nas zawsze było trochę inaczej i moim zdaniem, w ujęciu międzyepokowym, było znacznie lepiej. My tego nie jeszcze widzimy, ale za jakieś 100 lat przyszły analityk cywilizacji łacińskiej ustali, że jej najwyższą formą koncepcyjną (oby nie jej łabędzim śpiewem) była koncepcja polskiej Solidarności.

Do moich fawowryzowanych obserwacji na temat odrębności Polaków należy ta od James'a Michener'a w jego sadze p.t. "Polska" (chyba jest do kupienia na Allegro). Obejmuje ona czas od najazdu Mongołów, aż po przeddzień tzw. okrągłego stołu. Jeśli nie znasz, to zachęcam. Autor to naprawdę istotna postać literatury amerykańskiej. A ta powieść w 1983 r. sięgnęła aż 1 miejsca na liście bestselerów New York Timesa. Synteza:

"A Pole is a man born with a sword in his right hand, a brick in his left. When the battle is over, he starts to rebuild."

Dobrobyt tak ale tylko dla nadzorców motłochu. Max Weber. Luter, ... a kogo to jeszcze obchodzi. Kasa dziś i za wszelką cenę to jest prąd filozoficzny jako doktryna Państwa.

Nie wiedziałem o tym. Wpływ elit finansowych na rozwój państwa, wojny i inne istotne zdarzenia jest mało znany. Problem zaczyna sie już od podstaw - brak wiedzy wśród 99% ludzi jak wygląda emisja pieniądza. Na poziomie szkoły podstawowej nie nic albo prawie nic o finansowaniu władców, wojen, kampanii, elekcji, polityków. No, może trochę wiemy ogólnie o korupcji, np. w Sejmie XVII - XVIII w. 

Coś nas uwiera... i wiemy, że już inaczej nie będzie.